Ὄψ

Οψ (ὀπός, ὀπί, ὄπ（α).)

1 voice esp. of singers.

ὀρφανίζει μὲν κακὰν γλῶσσαν φαεννᾶς ὀπός P. 4.283

Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα P. 10.6

Ἐφυραίων ὄπ' ἀμφὶ Πηνειὸν γλυκεῖαν προχεόντων ἐμὰν P. 10.56

σέθεν ὄπα μαιόμενοι sc. of the Muse N. 3.5

ὀπὶ νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων N. 3.66

βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί N. 7.84

γλυκείας ὀπὸς ἀγασθέντες the sound of the Keledones Πα. . . παρ]θενηίας ὀπὸς εὐηρ[ατ fr. 333a. 14. dub., ]ογ' ὀπῶν τε δο[ (vid. Snell) Pae. 6.175